Zaterdagochtend, zo tussen 9 en 10. Gisteravond aangekomen in Sin City. Contrasten waren we deze vakantie wel gewend, maar dit slaat echt alles, zet je hele belevingswereld op zijn kop. We kwamen een berg overgereden, de TomTom gaf nog meer dan 40 resterende kilometers aan en daar zagen we de skyline van de stad al liggen (de horizon ligt hier zoveel verder als wij gewend zijn waar te nemen, dat maakte ook de Grand Canyon en Bryce zo schitterend), met als meest in het oog springende gebouw de toren bij ons hotel, de Stratosphere. 20 minuten later parkeerden we onze auto (hulde voor de autonavigatie, volgens mij was het onmogelijk anders hier in Vegas te weg te vinden) en maakten we onze entree in het casino. Niet het hotel, want dat vindt het management van dit casinohotel maar bijzaak. De megahotelbalie (met wel 10 man personeel) zat weggestopt in een hoek van het casino dat we met onze bepakking eerst helemaal moesten doorlopen, zo kregen we al een behoorlijk voorproefje van het 24/7 casinoleven van de gokhoofstad van de wereld. In dit hotel zijn dat voornamelijk gokautomaten, en het is meteen duidelijk op wat voor soort publiek de Stratosphere zich richt. Laat ik me voorzichtig uitdrukken: niet het meest elegante.. De pokertafel wordt bemensd (bevrouwd) door jonge grieten met ultrakorte strakke rokjes, hoge laarzen en een euh.. uitnodigend décolleté. De kamer uiteindelijk bereikt (het is hier groot!), maar die viel en valt tegen. Dachten we juist hier qua hotelluxe even te kunnen bijkomen van onze reis, is het de Stratosphere die naar verhouding het minst is van allemaal: kleinste badkamer, minste tv-zenders, géén koelkast, géén gratis wi-fi, een oude en dus lawaaïge airco (die je dag en nacht wel moet aan hebben staan). Ach, er valt mee te leven. Valt vooral tegen omdat de andere hotels zo boven verwachting waren. (de kamers zijn vergeleken met die in Europa echt huge, heerlijk). Nee, het is duidelijk dat ze de gast het liefst zo snel mogelijk het casino of anderszins de vermaakwereld van het hotel willen inlokken. Moet wel gezegd worden: we hebben gisteravond ongelofelijk lekker gegeten in het Italiaanse restaurant hier. Je hebt hier meerdere restaurants en dit is de op 1 na chiqueste. We hadden al gelezen dat Las Vegas steeds meer goede tot uitstekende restaurants aantrekt (menig hotel hier heeft topchefs uit Europa aangetrokken) en dat het zich op culinair vlak kan meten met de beste eetsteden ter wereld. De kaart was indrukwekkend, het eten overheerlijk. Eindelijk eens een maaltijd die subtiel en puur is samengesteld. Pas de tweede keer deze vakantie dat het ons overkwam, de eerste keer was in Santa Barbara, en dat was ook (echt) italiaans.

Enfin, de stad hebben we verder nog niet gezien, dat gaan we zometeen doen. De Strip afzakken (maar die 7 kilometer lang dus dat wordt bussen) en dan maar eens wat van die absurd grote en bizar ingerichte hotels ingaan, en om te shoppen, want daar hebben we nog helemaal geen tijd voor gehad.

Maar goed, dat is Las Vegas. Gisterochtend voordat we hier naartoe reden hebben we eerst nog Zion National Park bezocht. Stond oorspronkelijk niet op het programma maar was met een kleine aanpassing in de aanrijdroute heel goed te combineren. En wat was dát een goede keuze! Zion is echt een geweldig stuk natuur. Is net als de Grand Canyon en Bryce een van de wonderbaarlijke verschijnselen van het Colorado plateau, en onderdeel van de zogenaamde Escalade: als het ware vormen deze canyons en rotsformaties een geologische trap. Dit moet het paradijs zijn voor geologen, omdat je hier letterlijk de geschiedenis inkijkt en inwandelt. Zion is echt een geweldig park. Het mooie hier is dat je er doorheen kunt rijden (deels met de auto, deels is er een verplichte shuttle bus), daar waar je in Bryce en de Grand Canyon aan de 'achterkant', op het plateau rijdt, en dan tevoet verder gaat richting uitzichtpunten. Zion is ook een ideaal park om wandelingen te maken, vanaf iedere stop zijn er meerdere trails. Zion is ook een klim hotspot. De klimwand Angels Landing is na Yosemite's El Capitan zelfs de meest gewilde ter wereld. Zion was zo mooi dat we hier ook wat langer zijn gebleven en we dus pas vlak voor het donker werd in Las Vegas aankwamen. O ja, wat hadden we weer een fantastisch weer. Dat maakte Zion ook zo mooi, een brandende zon en 97 graden Fahrenheit (35 Celsius). In Vegas uiteraard ook zon, maar een temperatuur van 104 graden (meer dan 40!)..hier weer het gevoel dat we overal in de woestijn hebben van die versuffende extreem warme deken.

Anyway, we're ready for the Strip, for some real Vegas action!