De tweede en laatste volle dag in San Francisco voelt Karen zich gelukkig iets beter, maar nog lang geen 100%. Toch zoveel mogelijk proberen te doen. 's Morgens meteen de Hop-on/off bus gepakt en uitgestapt bij Alamo Square, een mooi groen parkje hoog op een heuvel gelegen, pal naast de beroemde Painted Ladies, met schitterend uitzicht over de stad. Weg van de drukte, in de omgeving van Alamo hangt een heel relaxt sfeertje. Vervolgens doorgelopen naar Haight Ashbury, de beroemde 'hippie' buurt genoemd naar het kruispunt van de wegen Haight en Ashbury. Haight helemaal doorgelopen - het sfeertje hangt er nog steeds al is het wel een beetje ingedut nu - en aan het einde van Haight een waanzinnige platenzaak ingelopen, Amoeba Music. Nog nooit heb ik zoveel muziek bij elkaar gezien. Geen moderniteiten hier, de klok lijkt hier stilgezet in 1973, wat ook voor het personeel geldt. Een zaak van en voor freaks, denk High Fidelity, factor 10. Eindelijk Adrian Belew's Young Lions kunnen scoren. Verder met de bus en uitgestapt aan de zuidkant van Golden Gate Bridge, aan de rand van het magnifieke Presidio. De brug lag net als gisteren voor een groot deel verborgen in de mist, maar uiteindelijk konden we hem toch in volle glorie zien. Een stukje gewandeld over de Coastal Trail, onder de brug door en even later de bus gepakt en de brug overgereden, en weer terug. Het uitzicht op SF en de baai is echt waanzinnig mooi hier. Leuke Amerikaan (uit Iowa) ontmoet die in Groenlo bleek te zijn geboren, hij vond het helemaal geweldig om Nederlanders te spreken.

's Avonds een stuk gewandeld door SoMa, South of Market Street. Er ligt hier een groot congrescentrum waar op het moment een megacongres plaats had van VMWare, het leek in deze wijk alsof deze computermannen de stad hadden overgenomen. Flitsbezoek gebracht aan het SFMOMA, het museum voor moderne kunst. Genoten van een sublieme Rothko. Flink wat foto's geschoten hier, ongehoord in de museumwereld.

''s Avonds gaan eten bij een all American diner: Lories Diner, helemaal in fifties stijl, inclusief persoonlijke juke box op tafel. Over the top, niet echt lekker eten, maar wel geinig.

Vanochtend vroeg de deur uitgegaan om de cable car te nemen naar Nob Hill, de hoogste heuvel van downtown SF. Alleen maar klassieke peperdure hotels en - appartementen hier en in de directe omgeving een heel plezierige woonbuurt. Op deze plek krijg je het beste idee van de enorme stijle straten van San Francisco, straten met een hellingshoek tot wel 31%, dat is zelfs nog lastig lopen, laat staan rijden of fietsen. Heerlijk ontbeten in een klein lokaal tentje: de Chameleon (hoek Leavenworth/Pacific). Teruggelopen via Union Square en na te hebben opgefrist uitgecheckt uit het hotel.

Onze huurauto had ik gereserveerd 1 blok van ons hotel. Bleek een grote parkeergarage te zijn met kantoor van Hertz onderin. Karen zei nog voor de grap dat onze auto dan wel bovenin zou staan...en dat bleek ook zo te zijn.Great. Verder niks geen uitleg, hier zijn je sleutels , pak de lift naar de 7e verdieping en zoek de auto. Bleek een Nissan Altima 2.5 te zijn, hybride! Uiteraard automaat, dus eerst maar eens een paar rondjes op dezelfde etage rondgereden. Dat hybride is helemaal maf. In het geval geen verbranding noodzakelijk is loopt ie op batterijen..en hoor je dus helemaal niks, spacy!. Hartje centrum langs het hotel gereden en daar onze koffers laten inladen (hoera voor de service-maatschappij!). Vervolgens San Fran met veel pijn en moeite (met héél veel verkeerde afslagen) uitgereden en koers gezet naar Monterey.

De weg ernaar toe verliep niet helemaal perfect - verkeerde route en een dik uur file - maar om een uur of vijf konden we toch aan onze zoektocht naar een motel beginnen in deze mooie plaats aan de Pacific. Uiteindelijk terechtgekomen in een fraaie Best Western, waar ik nu op bed lig met een koude Budweiser. Vanavond ook nog even Monterey in geweest, en langs de Fisherman's Wharf geslenterd. Veel zee-otters gespot. Praatje gemaakt met een meneer die een heuse liberator bleek te zijn, nou en of ie Nijmegen kende :). Leuk altijd dit soort korte ontmoetingen. Voordat we morgen verder rijden gaan we eerst de directe omgeving hier checken, waaronder Carmel-by-the-sea. En de 17-Myle Drive, dat schijnt verplichte kost te zijn.

De road trip is nu dan echt begonnen. De eerste ervaringen met de dikke Altima zijn alvast uitstekend bevallen.